Aapjes kijken
Door: Erin & Emily
Blijf op de hoogte en volg Emily en Erin
21 Oktober 2014 | Kameroen, Douala
Het vorige weekend bij Marianne in Douala was heerlijk, we hebben weer genoten van de luxe maar vooral van de gezelligheid. Hoe gek het ook klinkt, wij hadden allebei het ‘Westerse gezinsleven’ erg gemist en het was fijn om weer eens echt aanspraak te hebben :) De terugreis op maandag duurde erg lang, ons busje werd meerdere keren aan de kant gezet om passagierslijsten en ID’s te checken. Één keer moesten we er zelfs allemaal uit om ons te legitimeren en mochten we het busje na 10 minuten pas weer in, zonder duidelijke reden. Uiteindelijk kwamen we na 3 uur weer bij Diane thuis aan. We moesten ’s middags nog even naar school om een les te volgen, maar toen we daar om 1 uur aankwamen bleek dat die les niet door ging omdat de lerares nog met een ander vak bezig was. Fijn dat de docenten zich hier zo goed aan hun rooster houden! Op dinsdag, woensdag en donderdag hebben we nog wat nieuwe lessen geobserveerd, meegeholpen in de klassen, de lessen van volgende week voorbereid en heeft Erin tekenlessen in de nursery gedaan. Het is leuk dat ook de kleintjes nu naar ons toe durven komen om hele verhalen te vertellen of om ons even een knuffel te geven. Ze snappen alleen niet hoe het nou kan dat wij wit zijn. We zijn al regelmatig in de lach geschoten door vragen zoals: “What went wrong during your birth?" “Who delivered you?!” en “What happened to your skin?” en de verbaasde gezichten die volgen als wij uitleggen dat we gewoon zo geboren zijn en dat bij ons iedereen een lichte huid heeft. Het is ook heel erg leuk om te zien hoe trots en blij de kinderen hier zijn als ze iets goed gedaan hebben. Zo mocht Wisdom van nursery II (groep 2) met zijn schrift de klas rond omdat hij als enige een 10 had voor zijn tekening van een pan. De glimlach op zijn gezicht liep van oor tot oor en ging ook niet meer weg, zo trots was hij!
Een minpuntje aan deze week was dat dinsdag de watertoevoer ermee opgehouden is en dat we dus lang zonder stromend water zitten. Toen we vrijdagochtend wakker werden en erachter kwamen dat de stroom ook nog is uit was gevallen én het buiten keihard aan het regenen en onweren was besloten we dat dit niet onze dag was. Lekker in het pikkedonker een poging doen jezelf te wassen uit een emmer, in het pikkedonker ontbijt klaarmaken en in het pikkedonker omkleden. Ach, je moet het allemaal een keer meegemaakt hebben! Toch maakten we wel een klein vreugdedansje toen we vrijdagmiddag thuiskwamen en de lamp het weer deed :)
Zaterdag hadden we een ‘dagje uit’ naar Limbé, een kustplaatsje hier in de buurt, op de planning staan. We waren van plan om met het openbaar vervoer (lees: de gammele, kleine, opgepropte busjes) te reizen, maar Diane stond erop dat we iemand hadden die ons de hele dag rond kon rijden. Zij heeft dus net zo lang rondgebeld tot ze iemand had gevonden die bereid was ons van en naar Limbé te rijden en ons af te zetten bij de plekken die we wilden bezoeken. Achteraf gezien was dit toch wel erg prettig en een stuk veiliger en comfortabeler dan zo’n busje. Eerst werden we naar het traditionele vissersstrandje gebracht, waar het een drukte van jewelste was. Het was gaaf om de typisch Afrikaanse manier van vissen in werking te zien en we hebben wat mooie foto’s kunnen maken (die overigens volgend weekend online komen, want het internet hier werkt nog steeds niet erg goed). Wel voelden we ons hier heeel erg de witte toerist, al helemaal toen een man met zijn dochtertje ons aansprak en ons als bewijs gebruikte om zijn dochter te leren dat er ook nog mensen in andere kleuren op de wereld leven. Limbé is een vrij toeristisch plaatsje, mede dankzij de Botanical Gardens die vrij goed aangeschreven stond in onze reisgids. Het viel ons echter wat tegen. Er waren een paar mooie delen tuin met enorme bomen en mooie planten, maar over het algemeen was het een afgelaten, overwoekerd en slecht onderhouden bos. Na een uurtje waren we uitgekeken en gingen we, nadat we nog op de foto werden gezet door een groep Kameroenezen, door naar het Wilfdlife Centre om aapjes te kijken. Na een heeerlijke lunch (PIZZA!!!) op een van bamboe gemaakt terrasje pal naast het gorillaverblijf hebben we alle 15 soorten apen en de duikers, pythons en krokodillen bewonderd. Alle dieren die hier leven zijn ofwel vrijwillig afgestaan of gered uit de illegale handel en stroperij. De meesten zijn wees en sommige hebben ook nog zichtbare littekens overgehouden aan hun verleden. Een baviaan besloot te gaan freestylen en kwam ons rustig tegemoet lopen over het wandelpad, aan de verkeerde kant van het hek dus.. Hij ging naast het pad zitten en at rustig zijn ananas op terwijl hij ons met een schuin oog bekeek toen wij langs hem heen liepen. De dwaze herinneringen aan de bavianen in Zambia die ons toen van ons eten beroofden kwamen even weer omhoog, maar gelukkig was deze aap tevreden met zijn ananas en liet ons verder met rust. Aan het eind van de dag nog naar het keienstrand geweest en genoten van het uitzicht en de Atlantische Oceaan.
Zondagochtend gingen we met Diane mee naar de kerk. De dienst begon om 8 uur en duurde ruim twee uur, een lange zit dus. Het was een erg leuke en interessante ervaring, al wisten wij soms niet goed wat we moesten doen. Aangezien het zondag was en wij hoognodig schone kleren nodig hadden moesten we er eenmaal thuisgekomen toch echt weer aan geloven: kleren wassen. Met een licht verbeterde tactiek ging het dit keer iets sneller, maar we verlangen toch wel weer naar de wasmachine in Douala.. Meteen ook maar onze kamers flink opgeruimd en schoongemaakt zodat we er weer even tegenaan kunnen. Het skypen met de familie Gotink en Teule vrolijkte ons weer op :) Nog een weekje hier op school lesgeven en dan gaan we lekker een weekje vakantie vieren in Kribi en de mooie plekjes van Kameroen bekijken. Ook hebben we vandaag het laatste item op onze bucketlist gepland: Op 20,21 en 22 november gaan we Mount Cameroon beklimmen! We hebben dr zin an!
Heel veel liefs uit het nog steeds hele mooie en warme Buéa!
Een minpuntje aan deze week was dat dinsdag de watertoevoer ermee opgehouden is en dat we dus lang zonder stromend water zitten. Toen we vrijdagochtend wakker werden en erachter kwamen dat de stroom ook nog is uit was gevallen én het buiten keihard aan het regenen en onweren was besloten we dat dit niet onze dag was. Lekker in het pikkedonker een poging doen jezelf te wassen uit een emmer, in het pikkedonker ontbijt klaarmaken en in het pikkedonker omkleden. Ach, je moet het allemaal een keer meegemaakt hebben! Toch maakten we wel een klein vreugdedansje toen we vrijdagmiddag thuiskwamen en de lamp het weer deed :)
Zaterdag hadden we een ‘dagje uit’ naar Limbé, een kustplaatsje hier in de buurt, op de planning staan. We waren van plan om met het openbaar vervoer (lees: de gammele, kleine, opgepropte busjes) te reizen, maar Diane stond erop dat we iemand hadden die ons de hele dag rond kon rijden. Zij heeft dus net zo lang rondgebeld tot ze iemand had gevonden die bereid was ons van en naar Limbé te rijden en ons af te zetten bij de plekken die we wilden bezoeken. Achteraf gezien was dit toch wel erg prettig en een stuk veiliger en comfortabeler dan zo’n busje. Eerst werden we naar het traditionele vissersstrandje gebracht, waar het een drukte van jewelste was. Het was gaaf om de typisch Afrikaanse manier van vissen in werking te zien en we hebben wat mooie foto’s kunnen maken (die overigens volgend weekend online komen, want het internet hier werkt nog steeds niet erg goed). Wel voelden we ons hier heeel erg de witte toerist, al helemaal toen een man met zijn dochtertje ons aansprak en ons als bewijs gebruikte om zijn dochter te leren dat er ook nog mensen in andere kleuren op de wereld leven. Limbé is een vrij toeristisch plaatsje, mede dankzij de Botanical Gardens die vrij goed aangeschreven stond in onze reisgids. Het viel ons echter wat tegen. Er waren een paar mooie delen tuin met enorme bomen en mooie planten, maar over het algemeen was het een afgelaten, overwoekerd en slecht onderhouden bos. Na een uurtje waren we uitgekeken en gingen we, nadat we nog op de foto werden gezet door een groep Kameroenezen, door naar het Wilfdlife Centre om aapjes te kijken. Na een heeerlijke lunch (PIZZA!!!) op een van bamboe gemaakt terrasje pal naast het gorillaverblijf hebben we alle 15 soorten apen en de duikers, pythons en krokodillen bewonderd. Alle dieren die hier leven zijn ofwel vrijwillig afgestaan of gered uit de illegale handel en stroperij. De meesten zijn wees en sommige hebben ook nog zichtbare littekens overgehouden aan hun verleden. Een baviaan besloot te gaan freestylen en kwam ons rustig tegemoet lopen over het wandelpad, aan de verkeerde kant van het hek dus.. Hij ging naast het pad zitten en at rustig zijn ananas op terwijl hij ons met een schuin oog bekeek toen wij langs hem heen liepen. De dwaze herinneringen aan de bavianen in Zambia die ons toen van ons eten beroofden kwamen even weer omhoog, maar gelukkig was deze aap tevreden met zijn ananas en liet ons verder met rust. Aan het eind van de dag nog naar het keienstrand geweest en genoten van het uitzicht en de Atlantische Oceaan.
Zondagochtend gingen we met Diane mee naar de kerk. De dienst begon om 8 uur en duurde ruim twee uur, een lange zit dus. Het was een erg leuke en interessante ervaring, al wisten wij soms niet goed wat we moesten doen. Aangezien het zondag was en wij hoognodig schone kleren nodig hadden moesten we er eenmaal thuisgekomen toch echt weer aan geloven: kleren wassen. Met een licht verbeterde tactiek ging het dit keer iets sneller, maar we verlangen toch wel weer naar de wasmachine in Douala.. Meteen ook maar onze kamers flink opgeruimd en schoongemaakt zodat we er weer even tegenaan kunnen. Het skypen met de familie Gotink en Teule vrolijkte ons weer op :) Nog een weekje hier op school lesgeven en dan gaan we lekker een weekje vakantie vieren in Kribi en de mooie plekjes van Kameroen bekijken. Ook hebben we vandaag het laatste item op onze bucketlist gepland: Op 20,21 en 22 november gaan we Mount Cameroon beklimmen! We hebben dr zin an!
Heel veel liefs uit het nog steeds hele mooie en warme Buéa!
-
21 Oktober 2014 - 21:50
Forenzenkranten:
Ha meiden wat superleuk om jullue ervaringen te lezen! Veel plezier nog! Xx Doremieke -
21 Oktober 2014 - 22:27
Gerrianne:
Wat een mooi verhaal weer!
Lekker vooruitzicht, een weekje vakantie in Kribi, geniet ervan.
Trots op jullie, Gerrianne X -
21 Oktober 2014 - 22:32
Beppe En Pake:
wat kun jij schrijven emily!!! fijn,dat jullie het nog steeds zo naar de zin hebben, ondanks de soms voorkomende moeilijkheden. Was ook leuk om jullie gezichten weer even te zien afgelopen zondag. Veel plezier en moed, beleid en trouw toegewenst. B.en P. -
21 Oktober 2014 - 23:27
0pa En Oma:
emily en erin, wat interessant om jullie belevenissen in Kameroen te volgen, en gelukkig gaat het goed met jullie. Inderdaad een totaal andere wereld en wat goed van jullie dat je je weet aan te passen aan die andere wereld! Liefs, opa en oma -
24 Oktober 2014 - 11:00
Erinn:
haii lieve Kameroengangers,
ahh het blijft gewoon leuk om al jullie verhaaltjes te lezen!!
ik ben ongelofelijk trots op jullie, jullie doen dit toch maar weer even met zn tweetjes!
love you guys and come home safe xxx -
25 Oktober 2014 - 14:18
Familie G. J. Albers:
Beste Emily en Erin,
Wat schrijven jullie prachtige verhalen, leuk om te lezen telkens weer.
wat een grote belevenis voor jullie in Afrika, geweldig zoals jullie je hierin weten te redden en aan te passen aan alle omstandigheden. Wat een rijke ervaring om zo met de kinderen op school te werken , kinderen die letterlijk aan jullie hangen, wat kun je veel voor ze betekenen.Emily nog van harte gefeliciteerd met je 19 e verjaardag, een verjaardag met een Afrikaans tintje. We wensen jullie samen nog heel veel plezier en geluk
met jullie reis. veel liefs Gerrit, Willy, Eline , Marcel en Angela -
25 Oktober 2014 - 14:19
Familie G. J. Albers:
Beste Emily en Erin,
Wat schrijven jullie prachtige verhalen, leuk om te lezen telkens weer.
wat een grote belevenis voor jullie in Afrika, geweldig zoals jullie je hierin weten te redden en aan te passen aan alle omstandigheden. Wat een rijke ervaring om zo met de kinderen op school te werken , kinderen die letterlijk aan jullie hangen, wat kun je veel voor ze betekenen.Emily nog van harte gefeliciteerd met je 19 e verjaardag, een verjaardag met een Afrikaans tintje. We wensen jullie samen nog heel veel plezier en geluk
met jullie reis. veel liefs Gerrit, Willy, Eline , Marcel en Angela
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
